Niechęci Lema do politycznej ostentacji, ale i jednocześnie niechęci do wszelakiego projektowania świata, do prowadzenia go pod jedną sztancę i przestrogi przed totalitarnymi utopiami nie mogą zamaskować nawet rygory surowej cenzury. I tę niechęć pisarza do intelektualnego centralizmu widać właściwie we wszystkich jego najważniejszych tytułach.
Witold Bereś: Stanisław Lem a System (w stulecie urodzin)

W ostatnich latach mocną stroną polskiej produkcji filmowej jest jej różnorodność zarówno tematyczna, jak i formalna, a co za tym idzie: oryginalność autorska. Może dlatego trudno było u nas narzucać tematy i podstawiać sztucznych bohaterów.
Maria Malatyńska: Moja piękna utopia

Lecz mimo że uważam, iż ta ludzkość może zasługuje na gorszy los, staram się i szanuję tych ludzi, którzy robią wszystko, żeby ten los był lepszy. I żebyśmy w świetle obecnych wyzwań (niektóre są stare i znane, i strasznie pokazał nam je wiek XX, a niektóre nowe i przez to groźniejsze – myślę o katastrofie klimatycznej i tym, że zabraliśmy przyszłość naszym dzieciom i wnukom) nie zapominali pchać te głazy pod górę, żebyśmy nie rezygnowali albo ulegali złudzeniu lekkości bytu.
Agnieszka Holland: Szanujmy Syzyfów

Pamiętasz, była jesień to piosenka, która powstała dosłownie na kolanie, w pociągu między Warszawą a Łodzią, w tamtych latach najbardziej filmowej trasie w kraju. Lucjan Kaszycki nie rozstawał się z zeszytem nutowym, więc i w przedziale, gdy przyszedł mu do głowy pomysł melodii, także go miał.
Magda Miśka-Jackowska: Piosenka z podróż

„Magistrat, uwzględniając brak paszy dla bydła, postanowił zezwolić na wypas bydła do końca obecnego sezonu na całym obszarze toru powyścigowego. Wyjaśnień udziela, jako też ewentualne zgłoszenia przyjmuje Wydział I magistratu, oficyny, II p., pok. 33 w godz. 11–1”.
Prasa sprzed stu lat. Wrzesień 1921 roku (zebrał Krzysztof Jakubowski)

Gdyby przyjąć zasadę apolityczności artysty, to powinniśmy odtąd malować, pisać i śpiewać wyłącznie o łąkach kwietnych, niebie błękitnym i niespełnionej miłości.
Polska bez immunitetu (Ziemowit Szczerek w rozmowie z Pawłem Stachnikiem)

„Głos Narodu” zamieścił notatkę pt. „Żyd szpiegiem niemieckim”: „W ostatnich dniach aresztowano w Krakowie Hansa Hirscha, lat 26, podającego się za kupca z Wiednia, byłego rezerwowego oficera austriackiego. Aresztowanie nastąpiło na skutek silnego podejrzenia, że Hirsch uprawia szpiegostwo na rzecz Niemiec. Podczas rewizji znaleziono przy aresztowanym obfity materiał obciążający”.
Prasa sprzed stu lat. Wrzesień 1921 roku (zebrał Krzysztof Jakubowski)

Nie tak dawno temu, a jednak w zupełnie innym świecie, żyła sobie piękna Polka, którą wichry historii i namiętności rzuciły w świat daleki. Spotkała bajecznie bogatego francuskiego arystokratę, który się w niej nieprzytomnie zakochał. Pobrali się. Niestety, zmarła młodo i tragicznie.
Agnieszka Kosińska: Czapski z Kurozwęk

Polskie kino będzie musiało przynajmniej częściowo zastąpić edukację, która upada, będzie musiała być czymś w rodzaju nowego „latającego uniwersytetu”. Ale z tym film da sobie radę. Wszak od początku film był blisko ludzi, odpowiadał na ich niepokoje, przedstawiał im bohaterów, których mogli naśladować, był źródłem informacji, emocji, prawdy.
Maria Malatyńska: Moja piękna utopia

Nie mamy żadnego immunitetu, który by nas chronił przed historycznymi nieszczęściami.
Polska bez immunitetu (Ziemowit Szczerek w rozmowie z Pawłem Stachnikiem)

Kultura w bezpośrednim starciu z polityką nie ma szans. W walce na pięści prostak u władzy zawsze pokona słabszego fizycznie artystę, pozostawiając temu ostatniemu słabą pociechę, że wskutek mordobicia hierarchia intelektu nie ulega zmianie.
Krzysztof Zajas: Zemsta ręki śmiertelnej

„Mizeria mieszkaniowa w Krakowie graniczy formalnie z katastrofą; przeszło 1000 rodzin urzędniczych znajduje się bez mieszkań” – alarmował w obszernym felietonie „IKC”.
Prasa sprzed stu lat. Wrzesień 1921 roku (zebrał Krzysztof Jakubowski)

[Jerzy Turowicz] należał do licznych w naszym kraju i w naszym regionie Syzyfów, to znaczy ludzi, którzy nie mieli złudzeń co do natury ludzkiej i co do mechanizmów rządzących społeczeństwem, narodem, historią, ale mimo to nieustannie i właściwie z równym entuzjazmem czy z równym przekonaniem podejmowali taki trud, żeby pchać ten głaz na ten szczyt, wiedząc doskonale, że kiedy już będą tego szczytu blisko, a może już na samym szczycie, i puszczą ten głaz po to, żeby pomachać: jesteśmy tu, zwyciężyliśmy! – to ten głaz znowu poleci w dół i czasem nawet ich zmiażdży. Można powiedzieć, patrząc na laureatów, że można założyć taki Klub Syzyfów.
Agnieszka Holland: Szanujmy Syzyfów

Wolność słowa i samorządność to korzenie demokracji. Dlatego tak nam zależało, by przekonać najważniejszych samorządowców do naszej idei.
Weronika Mirowska, prezeska Fundacji Grand Press w rozmowie z Witoldem Beresiem i Krzysztofem Burnetko