Jak w najlepszych sztukach komediowych – jest śmiesznie, inteligentnie i błyskotliwie, ale także gorzko, nostalgicznie i refleksyjnie.
Łukasz Maciejewski – recenzja z: Słoneczni chłopcy, reż. Paweł Szumiec, Teatr KTO

To jest wzruszająca, dławiąca łzami dech opowieść o kobiecie, która była przeciw, i o kraju, który, który nie opłakał jej ani jej córeczki Margolit, dla której z dumą żyła – jak zapisała na karteluszku ocalałym w bańce po mleku…
Witold Bereś – recenzja: Monika Libicka, Gela, Wielka Litera, Warszawa 2021

Kobieta hejnalistka, to by było coś! Na naszych oczach i w naszych uszach dokonałby się kolejny historyczny przełom; zniknęłaby bariera płci, a wraz z nią stereotyp mężczyzny-hejnalisty. Niestety, ku smutkowi feministek i utrapieniu krakowskiej straży pożarnej, nie tylko panie, ale żaden z pozostałych trzydziestu dwóch kandydatów nie sprostał konkursowym wymaganiom.
(Linia AB)

Z kroniki policyjnej „Czasu”: „Wczoraj po południu usiłował zbiec z aresztów policyjnych na Podzamczu niebezpieczny włamywacz Lichtenfeld, aresztowany przed kilku dniami za liczne kradzieże. Lichtenfeld wysłany po wodę, skorzystał ze sposobności, wszedł do jednej z kancelarii na pierwszym piętrze i stamtąd wyskoczył oknem wprost na ulicę Podzamcze. Ucieczka się nie udała, gdyż włamywacz, padając na bruk, potłukł się tak dotkliwie, że nie mógł wstać z miejsca. Pogotowie Ratunkowe odwiozło go do szpitala”.
Krzysztof Jakubowski: Kalendarium krakowskie – kwiecień 1921 r.

Coraz częściej dzikie zwierzęta postanawiają odwiedzać tereny miejskie. Dobitnym przykładem są dziki. Nie ma tygodnia bez jakiegoś ekscesu ze strony tych sympatycznych, acz nie zawsze bezpiecznych dla ludzi stworzeń. Wszak już Jan Brzechwa pisał, że „kto spotyka w lesie dzika, ten na drzewo szybko zmyka”.
(Na linii AB)