— Pusty Las to także metafora wszystkich miejsc na świecie, w których było życie, a teraz zamiast ludzi mieszka cisza, mieszkają cienie.
Monika Sznajderman, laureatka Nagrody Portrety 2019 za najlepsze dzieło biograficzne w rozmowie z Magdą Huzarską-Szumiec
Cóż można na scenie ulepić, jeśli ma się w głowie nostalgiczną troskę o dawno temu dokonany los Żydów w Krakowie i marzenie o edukacyjnym, poglądowym powrocie do starych dziejów?
Paweł Głowacki recenzja ze spektaklu Wycieczka
– Nie lubię słuchać muzyki, bo ona wyznacza czas, wypełnia przestrzeń. Najbardziej lubię ciszę.
Magdzie Oberc tłumaczy Grzegorz Dowgiałło (Muzyk, który kocha ciszę, cykl „Obywatele Krakowa”)
Bergmanowska Siódma pieczęć nie jest rejestracją konkretnej zarazy, epidemii odnotowanej w historii. Jest uniwersalnym obrazem świata postawionego naprzeciw sił, których do końca nie rozumie.
Maria Malatyńska o Siódmej pieczęci (Krótka historia strachu. Cykl: Kamera na Kraków)
– Nie przepadam za estetyką prowokacji oraz męczących dekonstrukcji. Drażni mnie nonszalancja. Znalazłem w jednym z tomików zdanie brzmiące tak mniej więcej: „Przeczytałem Biblię, bez większego zainteresowania”. Zastanawiam się, co mogłoby tego młodego pana ewentualnie zaciekawić?
Wojciech Ligęza w rozmowie z Elżbieta Wojnarowską (Pępkocentryzm tylko nudzi)
Nie skończyliśmy budować kapitalizmu, a znowu zaczynamy budować socjalizm. Ludzie, także w dziedzinie kultury, chcą dostawać wszystko za darmo, a to jest niemożliwe i demoralizujące.
Leszek Mikos w rozmowie z Anną Woźniakowską (Biznes i muzyka)
29 lipca. Z kroniki „Nowej Reformy”: „Wczoraj o godz. 9 rano zdarzył się na dworcu towarowym podczas ładowania amunicji straszny wypadek. Przy przenoszeniu do samochodu paczek z pociskami, jeden granat wysunął się i upadł obok najbliżej stojących. Trzech żołnierzy zostało całkiem rozerwanych, dwóch ciężko, a trzech lekko rannych”.
Krzysztof Jakubowski, Kalendarium krakowskie. Lipiec-sierpień 1920
