Mogłabym przypomnieć, że napisałeś: „Dajcie spokój i nie miejcie złudzeń: ja wiem o was wszystko, wy o mnie nic. To mnie wybitnie uspokaja”.
Kinga Strzelecka-Pilch, Nie chcieliśmy lepiej
Skrajna próba usunięcia z dziejów i najlepiej w ogóle z rzeczywistości prawa człowieka do błędu – niesie jak wiadomo – totalitarne problemy.
Jerzy Pilch, Cytatów kilka. Z felietonów „Nie tylko o Cracovii”
26 sierpnia. W gazetach ukazał się komunikat: „Z powodu świetnych zwycięstw naszych wojsk prezydium miasta i wojskowość zarządziły dekorację magistratu oraz wszystkich urzędów miejskich i wojskowych”.
Krzysztof Jakubowski, Kalendarium krakowskie sprzed 100 laty
Każda proza, której poziom nieprzezroczystości języka skrajnie jest wysoki, nieuchronnie traci na obcych planetach. Marquez, Proust, Schulz, Sebald, Sterne, Browne, inni nietykalni, niemało ich…
Paweł Głowacki o teatrze według Jerzego Pilcha
„Siedem miliardów uśmiechów, a twój jest moim ulubionym”. Czyż to nie uroczy komplement na początek znajomości? Może być to również odpowiedź na pytanie: jakie miejsce wybrałaś/wybrałeś na nasze spotkanie? To to działająca od niemal dwóch lat kawiarnia zlokalizowana na skrzyżowaniu ulic Józefa i Krakowskiej, w sercu żydowskiego niegdyś Kazimierza.
Marta Gruszecka, Siedem miliardów uśmiechów
Muzyka ekscytuje mnie jako wehikuł dla tekstu. Tekst (wiersz) był zawsze pierwszy.
Podwójne życie Grzegorza Turnaua (z Grzegorzem Turnauem rozmawiała Ewa Lipska)
Lekarze, na których spoczywa największy ciężar odpowiedzialności i którzy mają największe kompetencje do tego, by podejmować decyzje terapeutyczne, w dzisiejszym systemie mają najmniej do powiedzenia w sprawach medycznych. Procedury dyktują nam, jak mamy działać, medycyna została ogromnie zbiurokratyzowana, z czym nie mogę się pogodzić, bo zawsze uważałem, że jest ona sztuką, a każda sztuka potrzebuje wolności.
Prof. Julian Dutka w tekście Magdy Oberc: Medycyna jest sztuką
Kobiety najczęściej angażują się w życie publiczne nie tyle z powodu ambicji politycznych, ile przede wszystkim z potrzeby publicznego działania.
Kobieta, która wie – z Ewą Bielecką, prezeską Stowarzyszenia „Na Rzecz Rozwoju”, rozmawia Marta Gruszecka
Jeśli uzmysławiamy sobie rozmiar odległości, te miliony lat świetlnych i naszą w tym bezkresie, samotność… Jesteśmy cholernie samotni w kosmosie! I w dodatku obdarzeni świadomością tej samotności.
Naprawdę gwiazdorzę. Ewa Kozakiewiczowa rozmawia z Radkiem Krzyżowskim
Zima i wiosna to czas pracy kreatywnej, samodzielnej lub w małych zespołach. O ile można sobie na nią pozwolić. Znam też takich artystów, którzy malują dziś ściany, jeżdżą taksówką, czeszą i farbują innych.
Magda Miśka-Jackowska:Same znaki zapytania (cykl: Poza Krakowem)
