Nic nie ginie to zatem coś w rodzaju psychoterapii. Dla bohaterów, także dla widza.
Psychoterapia to jednak bardzo nietypowa. Metodologia jest wadliwa, a efekty iluzoryczne. Chodzi o potrzebę zrozumienia siebie, zrozumienia, że owo mityczne szczęście, za którym rzekomo wszyscy tęsknimy, jest w istocie czymś nieprawdziwym, niemożliwym do spełnienia.
Łukasz Maciejewski – recenzja z filmu Nic nie ginie
Pod koniec XV wieku epidemie dżumy (w Europie zwanej „czarną śmiercią”) zdarzały się w Krakowie co 2–3 lata. W czasach zarazy miasto każdorazowo pustoszało. Pozostawała głównie biedota i niezbędne do utrzymania porządku służby, kierowane przez wyposażonego w specjalne kompetencje burmistrza zwanego „powietrznym”. Zamykano szkoły, oberże, ograniczano handel. Niekiedy zabraniano nawet wygłaszania kazań.
Krzysztof Jakubowski: Trąd, dżuma, ospa i inne zarazy
Jakie z tego koziego trupa pójdą zarazy!? Jakie jady morowe? I gdzie ruszą w pierwszej kolejności? Kozie zwłoki trzeba spalić, a popioły rozproszyć z wieży kościelnej. W ostateczności zakopać pod jabłonią. Korzenie tego drzewa bezpiecznie każdą truciznę wchłoną.
Jerzy Pilch Wojny szwedzkie (fragment)
– Cokolwiek Miłosz powiedziałby mądrego, to prawie nikogo by dziś nie obeszło. Nie miałoby wpływu na naszą rzeczywistość, która toczy się tą błotnistą koleiną. Bezsilność intelektualistów, poetów to jest coś przytłaczającego. Jedyne, co pozostaje, to nie uczestniczyć w kłamstwie i dawać świadectwo, mówiąc prawdę i protestując.
Jerzy Illg w rozmowie z Witoldem Beresiem (Czesław Miłosz. Zawsze)
– Jestem święcie przekonany, że nie ma już powrotu do świata pełnego arogancji, rozpasania, pewności jutra i pewności siebie. Ocali nas jedynie pamięć i wyobraźnia
– mówi prof. Adam Wodnicki w rozmowie z Magdą Huzarską-Szumiec (Koniec naszego świata)
– Snobizm intelektualny, jeśli weźmiemy pod uwagę taki fenomen, jest zdecydowanie lepszy niż akceptowana ignorancja. To szlachetniejsze, jeśli prestiż osoby buduje znajomość literatury, a nie – na przykład – marki ciuchów.
Wojciech Ligęza w rozmowie z Elżbieta Wojnarowską (Pępkocentryzm tylko nudzi)
– … i nagle słyszę Miłosza za plecami: „Jednak szczęście jest dostępne!”. Myślę sobie: „Kurczę, mieć 90 lat i wygłosić taką sentencję. Przecież to jest cudowne”. Odwracam się, a on to mówi wpatrzony w zmrożony kieliszek wódki i w śledzia w śmietanie.
Jerzy Illg w rozmowie z Witoldem Beresiem (Czesław Miłosz. Zawsze)
Zarazę wywołują czynniki, które zapamiętać należy jako „5f”. Są to: fatiga (zmęczenie), fames (głód), fructus (owoc), femina (kobieta), flatus (wiatry). Od zarazy chroni także 5 środków, których nazwy także otwiera „f”. Są to: phlebotomia (upust krwi), fuga (ucieczka), focus (ogień), fricatio (przechadzka), fluxus (przeczyszczenie).
Mieczysław Czuma Bywało gorzej… (felieton z cyklu Smocze jajo)
– Miłosza manifest Przeciw poezji niezrozumiałej to jest także moje credo. A dzisiaj, niestety, górę wzięła szkoła apologetów bełkotu.
Jerzy Illg w rozmowie z Witoldem Beresiem (Czesław Miłosz. Zawsze)
